Mèrula

Nois nde amus disaogu,
nos satzamus a trimpone
e cumpare merulone
frùsciat cun su bicu grogu.

In sa traditzione cèltica de is animales-totem sa mèrula cantat dae s’àrvure de sa vida, chi creschet acanta de su mundu ultraterrenu. Su cantu suo portat a sa trance chi faghet intrare in su mundu parallelu. Sa mèrula connoschet su mistèriu de sa magia.